جواز توسل به رسول الله (ص) از زبان مبارک خود رسول الله (ص)

سنن ابي داود ص730 حديث 4084

کِتَاب اللِّبَاسِ بَاب مَا جَاءَ فِي إِسْبَالِ الْإِزَارِ

با تصحيح آلباني

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ أَبِي غِفَارٍ حَدَّثَنَا أَبُو تَمِيمَةَ الْهُجَيْمِيُّ وَأَبُو تَمِيمَةَ اسْمُهُ طَرِيفُ بْنُ مُجَالِدٍ عَنْ أَبِي جُرَيٍّ جَابِرِ بْنِ سُلَيْمٍ قَالَ رَأَيْتُ رَجُلًا يَصْدُرُ النَّاسُ عَنْ رَأْيِهِ لَا يَقُولُ شَيْئًا إِلَّا صَدَرُوا عَنْهُ قُلْتُ مَنْ هَذَا قَالُوا هَذَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قُلْتُ عَلَيْکَ السَّلَامُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَرَّتَيْنِ قَالَ لَا تَقُلْ عَلَيْکَ السَّلَامُ فَإِنَّ عَلَيْکَ السَّلَامُ تَحِيَّةُ الْمَيِّتِ قُلْ السَّلَامُ عَلَيْکَ قَالَ قُلْتُ أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ قَالَ أَنَا رَسُولُ اللَّهِ الَّذِي إِذَا أَصَابَکَ ضُرٌّ فَدَعَوْتَهُ کَشَفَهُ عَنْکَ وَإِنْ أَصَابَکَ عَامُ سَنَةٍ فَدَعَوْتَهُ أَنْبَتَهَا لَکَ وَإِذَا کُنْتَ بِأَرْضٍ قَفْرَاءَ أَوْ فَلَاةٍ فَضَلَّتْ رَاحِلَتُکَ فَدَعَوْتَهُ رَدَّهَا عَلَيْکَ

جابر بن سليم مي گويد: به شهر مدينه وارد شدم شخصي را ديدم که مردم گفتار و نظرات او را گوش کرده و از او فرا مي گيرند و هيچ کلامي از او صادر نمي شود مگر اينکه آن را ضبط مي کردند. گفتم: اين شخص کيست؟ گفتند: رسول خدا (ص) است. مي گويد: گفتم: عليک السلام يا رسول الله و اين تحيت را دوبار تکرار کردم.

آن حضرت فرمود: اين گونه سلام نکن زيرا اين تحيت مردگان است. بگو: السلام عليک. گفتم: تو رسول خدايي؟ فرمود:من فرستاده ي الهي ام. همان کسي که اگر ضرر و صدمه اي به تو رسد و او را بخواني آن را بر طرف مي کند و اگر قحطي نازل شود به او توسل بجويي گياهان را خواهد رويانيد و اگر در بيابان خشک قرار گرفتي و شتر سواري خود را کم کرده باشي و از او درخواست کمک کني آن را به تو باز مي گرداند.

وهابي شايد بگويد:اونجايي که پيامبر فرموده:اگر ضرر و صدمه به تو برسد و من را بخواني،آن را برطرف مي کنم،يعني در موقع زنده بودن رسول الله ص هست وقتي که از دنيا رفت،ديگه تمام!! مي گوييم:باشه.حق با شماست{که نيست و با صدها دليل از کتب اهل سنت ثابت کرده اييم که نيست و آوردن آن مطالب در اينجا،از حوصله اين متن خارج است}

وهابي شايد بگويد:آنجايي که گفته:اگر قحطي نازل شود به او توسل بجويي...باز موقع زنده بودن پيامبر هست و نه الان که وفات يافته!{احتمالا روايت توسل عمر به عموي رسول الله ص را بهانه کنند که:عمر گفته:ما در زماني که پيامبر زنده بود به او توسل مي جستيم و الان به عموي رسول الله توسل مي جوييم! مي گوييم:هرچند که در آنجا نماز باران هست و يک شخص زنده بايد امام جماعت شود{و نمي شود که رسول خداص را از قبر بيرون بياورند و امام جماعت کنند!!-هرچند در بيرون آوردن مردگان از قبرشان يد طولايي داريد-} ولي با اين حال باز مي گوييم:باشه حق با شماست.

اما اي وهابيون،اين قسمت روايت که پيامبر فرموده:اگر در بيابان خشک قرار گرفتي و شتر سواري خود را گم کرده باشي و از او درخواست کمک کني آن را به تو باز مي گرداند! اين را چه مي کني؟در بيابان خشک بي آب و علف،پيامبر کجاست که از او درخواست شتر کني و پيامبر هم به تو شتر بدهد؟

آلباني هم گفته:روايت صحيح هست.پس هيچ راه فراري نداريد.آيا مي توانيد بگوييد که رسول الله ص دستور به شرک داده؟!